Πάσχα  στο χωριό.        ....όπως Παλιά

Παρέες μεγάλες, στα κεντρικά σημεία του χωριού,με μόνο ανταγωνισμό 

τον καλύτερο οβελία !

Πειράγματα,ατάκες,γέλιο,μπόλικο κρασί και μπύρα, ήταν στην 

ημερήσια διάταξη

Εικόνες χαρακτηριστικές, για όσους ευτυχίσαμε  να προλάβουμε,να ζήσουμε,

πρέπει με κάθε τρόπο να μην τις αφήσουμε να χαθούν!

Ανταυτού μας προέκυψε κάτι άλλο !!!!!

Ο οβελίας μόνος του! καλοψημένος! ξεκούραστο ψήσιμο!

.........πόσοι συμμετέχουν άραγε!

Ας συγκρίνουμε ..μπορούμε να το αλλάξουμε!

Προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής

     Μετά την κατάρρευση της καπνικής καλλιέργειας, κύρια ενασχόληση μέχρι τότε των περισσότερων κατοίκων του χωριού μας ,αναζητούνται εναλλακτικά άλλες πηγές  εισοδήματος για τους κατοίκους, με σκοπό την συγκράτηση του εργασιακά ενεργού πληθυσμού στο χωριό. Η μέχρι τώρα εικόνα αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο, έλλειψη στρατηγικής ανάπτυξης τόσο από την πολιτεία, όσο και μεμονωμένα από τους πολίτες με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αποτέλεσμα την ολοένα και περισσότερο πληθυσμιακή συρρίκνωση του χωριού από πλευράς των νέων οικογενειών, με άμεση συνέπεια  τον κίνδυνο να κλείσουν και τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
     Το φαινόμενο βέβαια της ευμάρειας και καλοπέρασης που πλήττει τους νέους της χώρας μας, δεν αποφεύχθηκε ούτε και στο χωριό μας.
     Η αγροτική οικονομία που ήταν από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης του χωριού, σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση των προϊόντων που πηγάζουν από την γεωγραφική περιοχή   πρέπει να αποτελέσουν  και πάλι κύριο μοχλό επανακίνησης της ανάπτυξης, αν θέλουμε να μην είναι χωριό των συνταξιούχων.
     Η μέχρι τώρα ανάπτυξη των υποδομών  δεν αρκεί και θα πρέπει να ενισχυθεί με στοχευόμενες παρεμβάσεις  όπως π.χ  η  δημιουργία  ομβροδεξαμενών ή λιμνοδεξαμενών  για να εξασφαλιστεί η άρδευση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι αδικία τόσα νερά που κατεβάζουν οι ορεινοί μας όγκοι να καταλήγουν στη θάλασσα και το καλοκαίρι να πλήττεται η περιοχή από την ξηρασία.
     Ο μικρός στρεμματικός κλήρος  δεν επιτρέπει καλλιέργειες με μικρή στρεμματική απόδοση (σιτάρι,τρυφύλλι,καλαμπόκι κλπ) αλλά κηπευτικών, αμπελιών,όσπρια κ.α.
    Η προσπάθεια τελευταία  με την συστηματική  αμπελοκαλλιέργεια φαίνεται να ανοίγει μια καλή προοπτική, με δεδομένο το ιδιαίτερα ευνοϊκό μικροκλίμα της περιοχής, όπου μπορεί να εξασφαλίσει ένα προϊόν εξαιρετικά ανώτερης ποιότητας.
Έχει πλέον δοκιμαστεί  η περιοχή σε πολλά από τα προϊόντα που παράγει ότι είναι ασυναγώνιστης ποιότητας και αυτό πρέπει να εκμεταλλευτούμε.
    Τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά πλεονεκτήματα,  σε συνδυασμό με την εύκολη και σύντομη πρόσβαση  σε δύο μεγαλουπόλεις του Νομού (Αγρίνιο και Μεσολόγγι) είναι παράγοντες που βοηθούν την περιοχή των Ελληνικών.
     Ένας κλάδος πλεονεκτικός, από τα γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής είναι αυτός της αιγο-τροφίας.Από την κατσίκα Αμάλθεια, που έτρεφε τον Δία, και καθ όλη την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας, το γίδινο γάλα και τα προϊόντα που παράγονται από αυτό αποτέλεσαν βασικό στοιχείο της διατροφής των Ελλήνων.
Πλήθος δημοσιευμένων ερευνών αναδεικνύουν τα πλεονεκτήματα του γίδινου γάλακτος σε σχέση με το αγελαδινό ως προς την υποαλλεργικότητα  και την περιεκτικότητα σε βιταμίνες.
      Η Ξυλεία από το  Δρυοδάσος του Αράκυνθου πρέπει να είναι αποκλειστικά απασχόληση και εκμετάλλευση από ομάδα κατοίκων του χωριού.
      Τα σπάνια πετρώματα της περιοχής των Κ. Ελληνικών τόσο για επεξεργασία μαρμάρου όσο και για πετροστοιχίες  είναι αδιανόητο να μένουν ανεκμετάλλευτα και σε τελική ανάλυση να μην χρησιμοποιούνται  στην ντόπια οικοδομική δραστηριότητα έναντι των άλλων υλικών (τσιμέντου, τούβλων) ώστε να δώσουν και τα συγκριτικά αρχιτεκτονικά πλεονεκτήματα στους οικισμούς των Ελληνικών. Θα έπρεπε και θα μπορούσε ο ορεινός όγκος του Αράκυνθου με τα χωριά του να γίνουν τα Ζαγοροχώρια της Αιτωλοακαρνανίας
     Η  καλλιέργεια ελιάς καλαμών στην περιοχή μαγούλες  πρέπει να ενισχυθεί αποκλειστικά από κατοίκους του χωριού, γιατί σίγουρα μπορεί να αποτελέσει κύριο εισόδημα.
     Η προώθηση  όλων των  παραγόμενων προϊόντων απευθείας  στον καταναλωτή,θα πρέπει
να αποτελέσει βασική επιδίωξη όλων των εμπλεκομένων με κάθε παραγωγική διαδικασία.
     Τα παραπάνω θα βοηθηθούν θεαματικά αν υπάρξουν  ομάδες παραγωγών (πολιτών) που θα συνεταιρισθούν για να δημιουργήσουν την προϋπόθεση υποδομών, παραγωγής και εκμετάλλευσης προϊόντων. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητη η οικονομική ενίσχυση και επιστημονική στήριξη της πολιτείας.
    Συμπερασματικά η ανάπτυξη και η ευημερία των κατοίκων της περιοχής πρέπει να στηριχθεί σε τρεις βασικούς πυλώνες οι οποίοι αλληλοσυνδέονται.
   1. Αύξηση και βελτίωση όλων των παραπάνω παραγόμενων προϊόντων
   2. Προσέλκυση ημερήσιων επισκεπτών, βελτιώνοντας την (αρχιτεκτονική) εικόνα των οικισμών
    και αναδεικνύοντας τον φυσικό πλούτο (Αράκυνθος) και μνημεία της περιοχής (Άγιος-Νικόλαος,
    Άγιος-Γεώργιος)
   3. Αφύπνιση των απανταχού Ελληνικιωτών  για πιο ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα του χωριού.
(Έχουμε  χαρακτηριστικά παραδείγματα ορεινών χωριών περιοχής Ηπείρου, Αρκαδίας κ.α που οφείλουν την ευημερία τους  σχεδόν αποκλειστικά στους απόμακρους πολίτες τους.)
      Σε κάθε περίπτωση για την επιτυχή προοπτική ανάπτυξης του χωριού μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση  η πνευματική καλλιέργεια και μόρφωση των νέων ,των παιδιών μας 

Οι δύο οικισμοί των Ελληνικών

Αριστερά η πλατεία των Ελληνικών μια Φθινοπωρινή ημέρα και δεξιά η πλατεία των Κ.Ελληνικών

                                                                                                                                                                           

Εξαιρετική εικόνα  το ηλιοβασίλεμα στη λιμνοθάλασσα

                     

      Το δάσος του Αράκυνθου
   Κουμαριές, ερείκη, πουρνάρι είναι κυρίως

τα ξυλώδη δέντρα  που  συνθέτουν  την   καταπράσινη βλάστηση στις πλαγιές του Αράκυνθου σε υψόμετρο 550 -650 μέτρα.

        Από τα κυριότερα μελισσοκομικά φυτά

  (κουμαριά,ερείκη) ,κυρίως το  Φθινόπωρο  

μπορούν να φιλοξενήσουν πλήθος μελισσοσμηνών, μόνιμα  η μετακινούμενα.  

Πάνω από τα 600μ. συναντάμε ένα από τα
καλύτερα δρυοδάση της Ελλάδας ,πανέμορφο
πυκνό δάσος της πλατύφυλλης δρυός με μεγάλη
εμπορική αξία τόσο σαν ξυλεία ,όσο και σαν καυσόξυλα.
Στην διπλανή φωτογραφία  η Φθινοπωρινή
άποψη  του δάσους επιβεβαιώνει με τον καλύτερο
τρόπο την  απίστευτη  ομορφιά που  μπορεί ο  
επισκέπτης να συναντήσει είτε με πεζοπορία, η και με αυτοκίνητο οδηγώντας στους πολλούς
δασικούς, αλλά βατούς δρόμους που διαθέτει το βουνό.

 Στην κορυφογραμμή του βουνού σε απόσταση
τριών χιλιομέτρων  από  τους  οικισμούς  του χωριού,ανάμεσα σε πυκνό δάσος από καστανιές
και δρύς, βρίσκεται το Μοναστήρι του Αγίου
Γεωργίου. Πρόκειται για μεταβυζαντινό λιθόκτιστο μνημείο του 1696. Στη θέση του υπήρχε παλαιότερος ναός που καταστράφηκε
στις μάχες μεταξύ των μισθοφόρων των Βενετών και του αρματολού του Ξηρομέρου Μεϊντάνη.

                                                                                             

              Φούρνος  στο δάσος  κατασκευασμένος από τους υλοτόμους-δασεργάτες, οι οποίοι κατασκήνωναν μόνιμα του καλοκαιρινούς  κυρίως

μήνες ,για όσο χρονικό διάστημα  διαρκούσε η υλοτομία.

                                                                                            

Δεν λείπουν βέβαια τα διάφορα εικονίσματα και οι πάγκοι ξεκούρασης

                                   

πετροπέρδικα

          Η πανίδα του Αράκυνθου ή Ζυγού

Στην ευρύτερη περιοχή του Αράκυνθου φωλιάζουν μερικά

αρπακτικά, το βραχοκιρκίνεζο,το ξεφτέρι,το δενδρογέρακο,ο χρυσαετός, το χρυσογέρακο,οκραυγαετός,ο μπούφος,ο γκιώνης,

η κουκουβάγια,κ.α

Σην περιοχή επίσης υπάρχουν τσίχλες,κοτσίφια,κίσσες,

μπεκάτσες,φάσσες (τους χειμερινούς μήνες)

σπουργίτια,σπίνοι,δρυκολάπτες,τσαλαπετεινοί,κ.α

μαυρόγυπας

Τα βράχια με τις σπηλιές

         

Στις απότομες ορθοπλαγιές του φαραγγιού φωλιάζουν επίσης ο κόρακας

το βραχοχελίδονο,η πετροπέρδικα, ο μαυρόγυπας (από τους ελάχιστους

που υπάρχουν σε όλη τη χώρα μας)

Κατά το χειμώνα στην περιοχή ξεχειμωνιάζουν σπάνια πουλιά όπως Βασιλαετός και ο Στικταετός

                                                                                                                   

Λύκος

Στον Αράκυνθο έχουν καταγραφεί αρκετά είδη  ζώων - θηλαστικών όπως,αγριογούρουνο,ζαρκάδι, αλεπού, λύκος, ασβός, κουνάβι,
λαγός,σκαντζόχοιρος.
Πολύ πλούσια παρουσιάζεται και η ποικιλία των ερπετών στην περιοχή,
όπως χελώνα ,φίδια (οχιά,δεντρογαλιά,τυφλίτης,αστρίτης κ.α),σαύρες.








   

    

μαλαγουζιά

       Σταφύλια στον Αράκυνθο
                 Μαλαγουζιά
Σύμφωνα με το μύθο,ο πρώτος που έφτιαξε κρασί, ήταν ο Οινέας,ο βασιλιάς της Καλυδώνας.Ο Οινέας ήταν πατέρας του Αιτωλού ήρωα Μελέαγρου και παππούλης του Ομηρικού ήρωα Διομήδη που πήρε μέρος στην εκστρατεία της Τροίας.Από τόσο μακριά έρχεται ή ξεχωριστή αυτή οινοποιήσιμη λευκή ποικιλία αμπέλου μαλαγουζιά.Μετά από περιπλάνηση αιώνων κινδύνευσε στην δεκαετία του 1970 να θεωρηθεί εξαφανισμένη.Η προσπάθεια πολλών ειδικών για να ξαναφέρουν την ποικιλία της μαλαγουζιάς στο προσκήνιο,συνέβαλε στην πεμπτουσία της αναγέννησης που έχουν σημειώσει τα σύγχρονα Ελληνικά κρασιά τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Η μαλαγουζιά δίνει κρασιά με απαλό κιτρινοπράσινο χρώμα,και έντονα εξαιρετικά αρώματα,ροδάκινου,πράσινης πιπεριάς,λευκών λουλουδιών.
Τίτλοι ευγένειας όπως η αναγέννηση της σταχτοπούτας μαλαγουζιάς ,μια ξεχασμένη ποικιλία της Αιτωλοακαρνανίας βασίλισσα των ελληνικών κρασοστάφυλων, μπορούν να δώσουν στην περιοχή  των Ελληνικών, όπου επανακάμπτει στα αμπελοχώραφα η καλλιέργεια της μαλαγουζιάς,μεγάλη προοπτική,σε συνδυασμό με το σπάνιο μικρο κλίμα και  το υψόμετρο (περίπου 550 μέτρων).

μαυρούδι

                       Μαυρούδι
        Το  κυριότερο κρασοστάφυλο,  που δίνει
το εξαιρετικό κόκκινο κρασί της περιοχής, σταφύλι που προέρχεται  τόσο από τα παλιά
αμπελοχώραφα των Ελληνικών, όσο και από τα
νεοφυτευμένα αμπέλια με  αυτή την ποικιλία
οινοποιήσιμων σταφυλιών.

απόσταξη τσίπουρου

                 Απόσταξη τσίπουρου

       Το τελικό προϊόν, μετά το τράβηγμα μέρος του μούστου από το γλεύκος είναι η απόσταξη
των στεμφύλων με το παραδοσιακό Συνεταιριστικό
 καζάνι, για  τσίπουρο.

 Άγιος Νικόλαος
  ο κρεμαστός 

Το σπήλαιο στο βράχο

Στη νοτιοδυτική πλευρά του Αράκυνθου (ζυγού) οι βράχοι πέφτουν απότομοι και κοφτεροί.
Εντυπωσιάζει το πλήθος των πολλών σπηλαίων,ένα από αυτά
είναι ο Άγιος Νικόλαος  ο Κρεμαστός, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί ήταν το πιο σημαντικό ασκητικό κέντρο της περιοχής του Μεσαίωνα.
Βρίσκεται κοντά στο σημερινό χωριό Ελληνικά (πρωην Συβίστα)
Το επίθετο Κρεμαστός φαίνεται πως δόθηκε από τον ιδρυτή της Μονής Νίκανδρο, εξαιτίας του απόκρημνου βουνού.

Στη χαράδρα υπάρχουν ερείπια παλαιών κτισμάτων.Ξεχωρίζει μονόχωρος ναϊσκος με ημικυκλική αψίδα.Είναι ολοφάνερο από τα υπάρχοντα ερείπια, πως το μοναστηριακό συγκρότημα βρισκόταν μέσα στη χαράδρα(κελιά, ναϊσκος. δεξαμενή)όπου έμειναν οι μοναχοί και τελούσαν τις διάφορες δραστηριότητες.Σε καθημερινή βάση, υποθέτουμε , πως για τις λειτουργίες,ακολουθίες και αγρυπνίες, χρησιμοποιούσαν το ναϊσκο, ενώ τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές ανέβαιναν στο Σπήλαιο.
Σε ύψος περίπου 50 μέτρων από το βάθος της χαράδρας ανεβαίνεις στη σπηλιά και στον κυρίως ναό.
Το λιθόκτιστο τέμπλο χωρίζει το σπήλαιο σε Ιερό και κύριο ναό.Στο κέντρο περίπου του κύριου ναού σώζεται παλιά και βαθιά στέρνα που συγκέντρωνε απ έξω με αγωγούς το νερό της βροχής.
Μικρό σπήλαιο βρίσκεται στα βόρια  του μεγάλου, σε απόσταση 20 περίπου μέτρων .Και τα δύο σπήλαια είναι τοιχογραφημένα με τοιχογραφίες που αποτελούν οριακό σταθμό για την εξέλιξη της τέχνης στο δυτικό Στερεοελλαδίτικο χώρο αλλά και ευρύτερα στη Βαλκανική χερσόνησο.

Οι τοιχογραφίες του Μεγάλου σπηλαίου:  

λουτρό του Χριστού (από τη Γέννηση)

Διαπιστώνεται οργανωμένο εικονογραφικό
πρόγραμμα με κύριο γνώρισμα τις μεγάλες
χριστολογικές και θεομητορικές γιορτές.
Δεν υπάρχει θεματική ενότητα,γιατί τη θέση 
της καθεμιάς  παράστασης  την  καθόριζε η
καταλληλότητα του χώρου.
Περιγράφουμε μερικές από τις παραστάσεις του σπηλαίου.
1.Βρεφοκρατούσα Θεοτόκος
2.Γέννηση του Χριστού
3.Βάπτιση του Χριστού
4. Κωνσταντίνος και Ελένη
5.Ιωάννης ο Χρυσόστομος
6.Σκηνή του Ευαγγελισμού
7.Προτομή του αγ. Νικολάου
8.Η Ανάληψη
9.Η Σταύρωση
10.Η Μεταμόρφωση
11.Η Κοίμηση της Θεοτόκου  κ.α

Το μικρό Σπήλαιο σώζεται μέρος της τοιχο-
γράφησης.

Το σπουδαίο αυτό ασκητικό κέντρο χρονο-
λογείται στο διάστημα από το 10ο ως τον
13ο αιώνα. στοιχεία που βοηθούν στην παρα-
κολούθηση της ιστορίας και καλλιτεχνικής
εξέλιξης της μονής του Αγίου Νικολάου
του κρεμαστού είναι:
α. Επιγραφή  με το όνομα του πρώτου ιδρυτή.
β. Σιγίλιο του Ναυπάκτου και Άρτης Ιωάννου Αποκαύκου, που χρονολογείται από το 1227-1230
γ. Επιγραφή δεξιά της εισόδου, δίπλα στον αρχάγγελο Μιχαήλ.
δ. Συγκριτική μελέτη παρόμοιων σύγχρονων        μνημείων.                                                                               

Το όνομα του πρώτου ιδρυτή, διασώθηκε σε επιγραφή, που βρίσκεται στη μεγάλη σπηλιά. Πρόκειται
για το μοναχό Νίκανδρο, που έδρασε στην περιοχή στην δεκαπενταετία από το 990 ώς το 1005.

είσοδος μεγάλου σπηλαίου - είσοδος μικρού σπηλαίου - κελί κοντά στο σπήλαιο 

                        

      Το σπουδαίο  μνημείο του Άγ.Νικολάου του Κρεμαστού, αντιπροσωπεύει την    καλύτερη τέχνη της Αιτωλίας.

Βιβλιογραφία:
    Άγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός  - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Δ.ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ